Tytuł tego tekstu z założenia jest przewrotny – osoby, które już jakiś czas sprawdzają się mniej lub bardziej w roli rodzica pojęły to w mig. Dlaczego? Rodzicielstwo to zagadnienie o bardzo szerokim znaczeniu, obejmujące nas całych, naszą psychikę, sferę emocjonalną, fizyczność, kwestia, która dotyczy nas każdego dnia całego naszego późniejszego życia, a na pewno spędza nam sen z powiek przez pierwsze osiemnaście lat życia naszego dziecka. Mówi się, że rodzice najpierw nie śpią, bo w nocy karmią albo przewijają swoje pociechy, potem bo przeganiają potwory z szafy i spod łóżka, potem czekają, aż dziecko wróci do domu z imprezy, a w ostateczności nie śpią, bo nie mogą, i całymi nocami zamartwiają się o swoje pociechy – sporo w tych słowach prawdy.
Szczypta teorii
Jeżeli chcemy w niedalekiej przyszłości zostać rodzicami albo już niedługo urodzi się nasze pierwsze dziecko, dobrze jest zasięgnąć trochę sprawdzonych informacji. Każde dziecko jest inne, ma inny charakter i temperament, ale generalnie psychika dziecka rządzi się pewnymi powtarzalnymi prawami, które warto sobie przyswoić, by nieco ułatwić sobie rolę rodzica. Większość przyszłych rodziców wręcz szturmuje księgarnie i biblioteki w poszukiwaniu podręczników, które oswoją ich z rodzicielstwem.
Praktyka czyni mistrza
Choć rodzicem zostajemy nominalne w chwili urodzenia się dziecka, tak naprawdę stajemy się nim przez bardzo długi czas: relacja rodzic-dziecko tworzy się i ewoluuje latami i śmiało można stwierdzić, że w tym czasie kształtuje się nasza postawa jako rodzica oraz relacje budowane z naszymi pociechami.
Zasady dobrego rodzicielstwa
Sposób, w jaki rodzice i dziecko rozpoczynają wspólne życie, pomaga we wczesnym rozwoju bliskości. Dni i tygodnie po narodzinach, to okres bardzo delikatny. W tym czasie głównym celem matki i dziecka jest bycie blisko. Dziecko zaraz po narodzinach odczuwa naturalną, biologiczną potrzebę bliskości, a matka – intuicyjnie pragnie się nim opiekować. To pomaga wzajemnemu dopasowaniu się do swoich potrzeb. Każdy z członków tej biologicznej pary dochodzi do porozumienia na samym początku, czyli wtedy, kiedy niemowlę najbardziej tego potrzebuje a matka jest gotowa do opieki.
Kurs zawiera proste, a zarazem skuteczne ćwiczenia, zabawy i zadania dla tych, którzy chcą wnieść do swojej rodziny więcej spokoju oraz nauczyć siebie i swoje dzieci sztuki panowania nad myślami i emocjami oraz bycia „tu i teraz”.
Dzięki uważności dziecko zyska:
– umiejętność koncentracji uwagi
– lepszą zdolność radzą sobie z negatywnymi emocjami, napięciem, frustracją
– spadek dolegliwości takich, jak: zmęczenie, choroby, niepokój i bezsenność
– wzrost poziomu energii i odczuwania radości
– polepszenie relacji z innymi dziećmi i rodzicami
Największym darem, jaki możesz podarować Twojemu dziecku (i sobie) jest dar uważności (mindfulness).
Karmienie piersią jest treningiem w odczytywaniu sygnałów dziecka. Naturalne karmienie pomaga matce odczytywać sygnały dziecka, jego mowę ciała, co jest pierwszym krokiem do poznania go. Karmienie piersią zapewnia dziecku i matce mądry początek w ich wspólnym życiu. Mleko z piersi zawiera wyjątkowe składniki pokarmowe, których nie można sztucznie wyprodukować ani kupić. Karmienie piersią ulepsza porozumienie między matką i dzieckiem poprzez stymulację jej ciała do produkcji prolaktyny i oksytocyny, hormonów zapewniających przepływ matczynych uczuć.
Noszone dziecko uczy się wielu rzeczy w ramionach aktywnego opiekuna. Noszone dzieci są rzadziej kapryśne i częściej znajdują się w stanie czujnego spokoju, który stymuluje odkrywanie świata. Noszenie dziecka usprawnia jego wrażliwość na rodziców. Ponieważ dziecko jest blisko matki lub ojca, rodzic także ma okazję, by lepiej poznać swoje maleństwo. Bliskość sprzyja ufności.
Każda rodzina wypracowuje swój własny sposób spania, który jest najlepszy dla wszystkich jej członków. Wspólne spanie z dzieckiem oznacza więcej czasu na bliski kontakt z nim i pozwala zabieganemu w czasie dnia rodzicowi znowu poczuć się blisko dziecka w czasie snu. Ponieważ większość maleństw obawia się nocy, spanie w pobliżu dziecka, dotyk i karmienie zmniejszają nocny lęk przed separacją i pomagają mu nauczyć się, iż sen to przyjemny i niegroźny stan.
Każde dziecko ma unikalną osobowość i cechy. Bez ich zrozumienia jest rodzicom dużo trudniej opiekować się dzieckiem, wychowywać i wspierać jego harmonijny rozwój. Stosuj poniższe zasady pozytywnego rodzicielstwa, które pomogą Ci podjąć wysiłek konieczny do stworzenia bliskiej relacji z dzieckiem i przyczynią się do jego rozwoju emocjonalnego.
Obserwacja to podstawa
Obserwuj, co Twoje dziecko je, w co się bawi, co rysuje, ile śpi i jak komunikuje się z innymi.
Zwróć uwagę, czy jest w stanie szybko dostosować się do zmian czy potrzebuje dużo więcej czasu.
Skup się na tych cechach, które wyróżniają Twoje dziecko.
Pamiętaj, że Twoje dziecko ma unikalną osobowość.
Bądź przyjacielem swojego dziecka
Nie pozwól, aby rola rodzica uniemożliwiła przyjacielską rozmowę.
Dziel się mądrością jak dobry przyjaciel i nie obwiniaj dziecka za popełniane przez niego błędy.
Nie rozpieszczaj dziecka zanadto.
Pozwól mu zrozumieć Twoje poglądy.
Spędzaj z dzieckiem czas
Poświęć dziecku odpowiednio dużo czasu i zaangażuj się w jego życie.
Im bliższy jest Twój kontakt z dzieckiem, tym bardziej komfortowo i bezpiecznie będzie się z Tobą czuło.
Zaufa Ci i będzie otwarcie mówić o swoich uczuciach, obawach i lękach.
Słuchaj swojego dziecka i możliwie często pokazuj jak bardzo Tobie na nim zależy.
Ucz dziecko odpowiedzialności
Postaraj się, żeby dziecko szybko zrozumiało, że ma swoje obowiązki.
Zachęcaj dziecko do samodzielności.
Chwal je, gdy zachowuje się odpowiedzialnie.
Pozwoli Twojemu dziecku budować poczucie własnej wartości.
Pytaj je o opinię przy niektórych rodzinnych decyzjach.
Pytaj dziecko o opinię i słuchaj uważnie tego, co mówi.
Staraj się zrozumieć, skąd się wzięła jego opinia, nie oceniaj jej nawet jeżeli jest błędna.
Udział w rodzinnych dyskusjach buduje jego poczucie odpowiedzialności i pewność siebie.
Gdy dorośnie, będzie dzięki temu podejmować lepsze decyzje i chętnie poprosi o radę swoich bliskich.
Dotrzymuj obietnic
Musisz dotrzymywać obietnic, żeby zdobyć zaufanie dziecka.
Twoja postawa zachęci dziecko, żeby zawsze być szczerym.
Pokażesz mu, że Ci na nim zależy i że zawsze może na Tobie polegać.
Daj dziecku trochę przestrzeni
Każde dziecko potrzebuje własnej przestrzeni.
Nie wchodź w jego życie nieproszony i nie bądź nadaktywny.
Pozwól mu cieszyć się tym, co lubi, pilnując jednocześnie, żeby zachowało umiar.
Niech część decyzji podejmuje samodzielnie, ale bądź na miejscu kiedy poprosi o wsparcie.
Pozwól dziecku być dzieckiem
Nie zapominaj, że Twoje dziecko jest … dzieckiem.
Pozwól mu nim być.
Ma prawo popełniać błędy i uczyć się na nich.
Nie miej zbyt wielu oczekiwań, które często przerastają możliwości dziecka.
Poproś aby było ostrożne zamiast całkiem czegoś zakazywać.
Staraj się rozumieć lęki i obawy dziecka
Nie przypinaj dziecku łatek łobuza, nieśmiałego, niesamodzielnego czy innych.
Szanuj jego obawy.
Spróbuj dowiedzieć się, co tak naprawdę je trapi.
Pomóż mu przezwyciężyć strach, poznając i konfrontując lęk z jego przyczyną.
Wspieraj je, doradzaj i wzmacniaj aby łatwiej radziło sobie ze stresem.
Zróbcie razem coś twórczego
Kreatywność ma bardzo pozytywny wpływ na dziecko.
Poświęcaj czas i zaangażuj się w kreatywne zabawy Twojego dziecka, np. malowanie czy prace ręczne.
Opraw i powieś jego arcydzieła na ścianie lub postaw w widocznym miejscu. To zachęci dziecko do rozwijania jego talentów i kreatywności.
Pamiętaj, że Twój podziw wzmacnia jego poczucie własnej wartości i motywuje go do doskonalenia własnych umiejętności.
Pięknie napisane! Aż się wzruszyłam!!!! Może to dlatego, że jestem w ciąży i właśnie czekam na pierwszego dzidziusia 😉
Psychika dziecka jest chyba jeszcze bardziej skomplikowana niż psychika kobiety…